“Ma s yedmaren ka, ulac s wacu gar ifassen, tebɣes ara yeffuktin sdat rrsas, mačči d tebɣes, d tisselbi ! Ilmeẓyen bernen-d syin, ɣilen tarewla temneɛ baba-is. Usan-d kan ad inin, d igerjyam i d-ineṭqen. Usan-d ad d-seknen d beqqu i bɣan taɣdemt. Usan-d ad d-seknen amenni deg usugdu meqqer, umnene yes-s, amenni deg tlelli meqqer, umnene yes-s ! Ur d-usan ara ad nɣen , twalam ifassen d ilmawen. Ur d-usan ara ad mmten, ssnen azal n tudert. Ulac win i d-teǧǧa tuzuṭ, d tisednan i ten-id-yurwen ! Akken ma llan din, ɛzizit ɣef imawlan-nsen yettraǧun, msakit, deg uɣedlalaf ideg zzren.
Ilmeẓyen bernen aɛrur, ddzen igerzan abrid, yerna s tazla, tiṭ ɣer zdat tayeḍ ɣer deffir !
Ageffur n waldun ur yewwi ara, ibeddel tanila, tura yekkat d akessar neɣ d aglawan.
Arrac ur mniɛen ara ! Amek ara menɛen ?”
tettwakkes-d tunṭičt seg usebtar aneggaru n ungal